هفتاد و دو

***

دیروز در مراسم شب هفتم یکی از اقوامم برای نخستین بار با روضه ای که می خواندند گریستم. دلم گرفته بود و مجلس صمیمی تر از آنی بود که این روزها شب هفت ها دارد. بیشتر به حال خودم گریه می کردم و شاید هم برای دلتنگیهایم. سوره آل عمران را می خواندم و می گریستم. به تمامی نعماتی که به من داده است و ناشکری هایم.

***

دلم برای مادرم تنگ شده است. دوستش دارم و امروز با خود فکر می کردم که او را بیشتر از تمام دنیا دوستش دارم. دیروز سخنران مجلس آیه ای از قرآن می گفت که «خداوند از شما پیمان گرفت که او را عبادت کنید و به پدر و مادرتان نیکی کنید»

***

سریال پرستاران سه شنبه ها ساعت ۲۲ شبکه ۱ از زیبا ترین سریال هایی است که می بینم. ایجاد ارتباط با این سریال آنی نیست اما هنگامی که ایجاد شد دل کندن از آن آسان نخواهد بود.