دلم از این می سوزد که اختلاف پایین ترین رای اصلاح طلبانی که طرفدارن بالقوه آنها تقریبا شرکت نکرده اند و بالاترین رای اصولگرایانی که طرفدارانشان با تمام قوا شرکت نموده اند تنها ۱۳۰۰۰۰ نفر است.
تنها ۱ اصلاح طلب در بین ۱۱ نفری که قرار است از تهران به مجلس بروند. تلخ است نه؟
به قول میرشکاکی ؟ میرشکاری ؟ نمی دونم اسمش چی بود توی مجله شهروند. با اینکه اصلا طرفدار این جور آدما نیستم و با اینکه هنوز از دیدن خاتمی یا شنیدن شعارهای اصلاحات توی دلم قنج می ره اما آقاهه راست می گفت:
مملکت ما با رادیکالیسم بیشتر جواب می ده.
از دل همین رادیکالیسم دموکراسی بیشتر احتمال داره بیرون بیاد. مثالش فوتبال زنان !
یه چیز دیگه رو هم راست می گفت !
وقتی هر کی میاد می خواد کار اون یکی رو خراب کنه و از نو یه راه حدید بره، خوب بابا این مجلس برن اصلا احمدی نژاد رو به عنوان رئیس جمهور مادام العمر انتخاب کنن که خیال همه راحت شه.
آخه چرا الکی هی مردم رو امیدوار می کنین ؟
تازه اینطوری بعد از ۲۰-۳۰ سال حرکت در یه جهت بالاحره به یه جایی می رسیم.
هر بار که از این انتخابات و اصلاحات می نویسی منو یاد چیزی می ندازی که دوستش دارم اما می خوام فراموشش کنم.