سالها است که وبلاگ فروغ را می خوانم و بسیاری از اوقات قضاوتم در مورد او شخصی پر تلاش و ... و در کنار آن دیوانه بود!!! اما پست « دنبال یک عنوان شایسته برای این زندگی می‌گردم» او به راستی من را تحت تاثیر قرار داده است.
حقیقتش دلم برای همه مان یعنی همه کسانی که به گونه ای سرمان به تنمان می ارزد و در این مملکت شاید نگویم تباه اما بی استفاده و غمگین عمر می گذرانیم به شدت می سوزد.
نه آنکه جای دیگر معجزه ای رخ خواهد داد نه اما به راستی همه ما سر به تن ارزنده ها !!! گویی در این مملکت غریبیم. این غریبی دل مرا به درد می آورد.
مشکل از مملکت نیست.
ولی نمی دانم از چیست.
شاید توی خون مردم این مملکت است.
اما فکر نمی کنم که زندگی آن طرف آب هم فرق چندانی کند.
مگر اینکه تغییر رنگ و لعاب دهی و مثل خیلی هایی شوی که به نظر من دیگر سرشان به تنشان نمی ارزد !