شصت وشش

هرگاه افراد سالمند خانواده ام را می بینم، حس دلتنگی غریبی به سراغم می آید. حسی که شاید ... این مرتبه، آخرین مرتبه است. و پس از آن هجوم همه خاطراتی که درکودکی با آنها داشته ام به مغزم و غم. غمی که دیگر جزیی از جانم گردیده بی هیچ شکی. 

می دانم، می دانم که عمر دست خدا است و غیر قابل پیش بینی اما روند غالب را که نمی توان کتمان کرد، می توان؟

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد