سالها پیش همواره پیش خود فکر می کردم که کسانی که وجود خدا را انکار می کنند بیشتر از سر لجبازی و برای مطرح کردن خود چنین می گویند تا آنکه در سالهای ابتدایی دانشجویی و در یک سفر یک روزه کوهنوردی یکی از دوستان دانشجو در آن زمان این اعتقاد خود را مطرح کرد و آنچنان هم از روی خلوص نیت از آن دفاع می کرد که مرا متوجه اشتباه خود نمود. آن روز فهمیدم که این قبیل افراد (غالبا) با توجه به زاویه دید خود در زندگی چنین می اندیشند.
اکنون هم سایت رجا نیوز مرا به یاد آن روزها انداخته است. دفاع بی چون و چرا از سیاستهایی که غلط بودن آن برای همچون منی مانند روز روشن است شاید نه از روی دیوانگی و لجبازی بلکه از روی همان زاویه دید مخصوص به زندگی است.
سلام سام عزیز!
چقدر خوب نوشتی و گفتی... می دونی زاویه دید خودم انقدر عوض شده و تغییر کرده که هر بار که نفس می کشم و هر بار که به این عمری که مثل باد داره میاد و می گذره فکر می کنم... به این اعتقاد بیشتر یقین پیدا می کنم که هیچ اندیشه ای و هیچ نظریه ای نمی تونه کامل باشه... چرا به قول دکتر شریعتی خیلی خوبه همه اندیشه ها رو خوند و اونو نقد کرد اما هیچ اندیشه ای پایدار نیست... نیست... من خودم دیگه باورم شده که هر کلمه هر حرفی که از قلم یا از دهان کسی بیرون میاد پر از مسئولیته... مسئولیتی که بارش به دوش کسیه که اونو بیان کرده.
موفق باشی
یاعلی