یکصد و بیست و پنج

دیروز جلسه دوم کلاسهای تحلیل رفتار متقابل بود در موسسه پویش !!!

باید اعتراف کنم که شرکت در کلاسهای آموزشی برایم کمی سخت شده است. اما با توجه به آنکه می دانم که از این کلاس چه می خواهم برایم قابل ادامه است و لذت بخش.

خوشبختانه سطح کلاس بالا است. کسانی که در آن شرکت کرده اند خنگ نیستند و یا اگر هستند ساکت گوشه ای نشسته اند و وقت کلاس را نمی گیرند.

از همه پر حرف تر نیستم اما شاید یکی از چهار پنج  نفری هستم که در بحث ها شرکت می کنم.

بعد از شرکت در این کلاس با نگاه به افراد حاضر در آن متوجه شده ام که چه قدر آدمهای اطرافمان مشکلات حادی با خود و خانواده خود دارند. چقدر در انتخابهای خود برای ازدواج مشکل دارند و آن را می خواهند به گونه ای توجیه نمایند و چقدر .... ما انسانها دوست داریم که خود را فریب دهیم. به این حماقت می گویند، نه؟

اتفاقا از ما هیچ گونه تعهدی در عدم تحلیل اطرافیانمان نگرفتند که هیچ، دایم به این کار توصیه هم می شویم آن هم موکد ؛) که اگر چنین نبود عطایش را به لقایش بخشیده بودم پیشتر!

و گذشته از شوخی ،‌در یک کلام برای امروزه، داشتن چنین توانایی لازم است و کمک بسیاری است برای انسان زندگی کردن اگر قصدمان باشد البته.

*******

از استاد می پرسم که ظاهرا بازی با کلمات و نحوه ارایه آن به طرف مقابل می تواند والد کنترل کننده را مثبت و یا منفی نماید؟

جواب می گوید که به مطلب نزدیک شده ای چرا که درست برعکس این است.

آنچه که مهم است و دیده می شود دقیقا آن چیزی است که در درون تو می گذرد. اگر کلامت از درون یک والد کنترل کننده مثبت برخیزد دریافت کننده نیز تو را به صورت همان والد کنترل کننده مثبت می بیند و بر عکس.