نوازش: درک حضور خود و یا دیگران
دیروز در کلاس تحلیل رفتار متقابل مبحث نوازشها مطرح شد. چقدر جالب بود و تاثیر گذار.
اینکه تایید طلبی با نوازش طلبی متفاوت است. اینکه با انحصاری کردن نوازش کسی افسار او در دست است. اینکه اکثر پدر و مادرها به همین دلیل نوازش فرزاندان خود را انحصاری می کنند. (با پنج قانون نوازش نده، نوازش نگیر، طلب نوازش نکن، نوازش منفی را رد نکن، خودنوازی نکن) اینکه نوازش منفی از بی نوازشی بهتر است. اینکه خودنوازی بسیار مهم است و ... و اینکه چقدر تربیت من خوب بوده است که نواقصی که در کلاس به آن اشاره می شد به هیچ وجه در تربیت خود نمی دیدم.
بابا دل ِ ما رو آب کردی شما با این کلاس . راستی کتابی نیست در رابطه با این مطالب؟
خوش باشین
خودشیفته ! ؛-)
خوب بابا چیکار کنم ! هر دفعه می آم اینجا می بینم خودتو نواختی ! واقعاً هم که خوب خودتو نوازش می کنی.
انقدر زیاد که توی جامعه و فرهنگ کم نوازش ما خیلی ها این رو می ذارن به حساب خودشیفتگی و خودخواهی و ....
نه خوب می نوازی. بنواز !
منتها نه دیگه اینقدر زیاد که نواختن دیگران برات بی اهمیت بشه و یا نرسی که دیگران رو هم بنوازی... :-)