دیشب فیلم دستهای خالی را دیدم.
همان ضرباهنگهای کند و کسل کننده ای که امروزه در فیلمهای ایرانی جاری است در این فیلم وجود داشت به گونه ای که آدمی حاضر بود دستی چیزی بدهد و فیلم را دور سریع برایش نمایش بدهند.
داستان جبهه و جنگ و بازماندگان آنها و نامردهای روزگار!! و معجزه!!! تصاویر حقیقی جبهه و جنگ بیش از حد تاثیر گذار هستند.
۱ انتقاد : برای کسانی که این فیلم را ندیده اند، فهم نگارش این پست کمی گنگ است.آخرش فیلم خسته کننده بود یا تاثیرگذار؟
۱ تشکر : ممنون که با تعریفت باعث کنسل شدن برنامه من شدی *آدمک عصبانی* :دی
شاد زی
در پناه حق