دویست و بیست و هفت

هادی ساعی بالاخره برای ایران طلا گرفت.

 وضعیت ورزش ایران که می تواند آینه تمام نمایی از وضعیت کلی ایران باشد در المپیک به بدترین شکلی نشان داده شد.پوشالی بودن و شعاری بودن همه شعارهای دولت این بار در ورزش خودش را نشان داد که از این بابت بی نهایت خوشحالم.

اما این طلا به گمانم برای ادامه حیات ما لازم بود. این که به ما نشان دهد که هنوز هم می توان امید داشت. می دانید اگر امیدمان را هم بگیرند دیگر چیزی باقی نمی ماند می ماند؟